Pierwszy przegubowy autobus hybrydowy wyprodukowany przez Solarisa zaprezentowany został na targach motoryzacyjnych w Hannoverze w 2006 roku. Był to autobus stworzony we współpracy z amerykańską firmą Allison Transmission, posiadającej już doświadczenie w napędach hybrydowych. Pierwotnie, 9-litrowy silnik umieszczony był w przedniej sekcji, między osiami. Rozwiązanie to pozwalało na uzyskanie niskiej podłogi w całej drugiej sekcji, ale autobus był jednocześnie hałaśliwy, a cała zabudowa zajmowała wiele przestrzeni.

W 2008 roku opracowano drugą generację, w której zmniejszony silnik razem z wyposażeniem elektrycznym zmieszczono w typowej wieży napędowej, analogicznie do autobusów zasilanych samym silnikiem Diesla.  Oznacza to, iż na most napędowy (trzecią oś) przenoszony jest moment obrotowy zarówno z silnika spalinowego, jak i z silników elektrycznych. Układ napędowy zbudowany jest z 250-konnego, 7-litrowego silnika wysokoprężnego Cummins, napędu EV50, modułu sterującego EP50 i baterii akumulatorów. Napęd z wału silnik kierowany jest do modułu napędowego EV50, który zbudowany jest z 2 silników elektrycznych, 2 synchronicznych sprzęgieł i 3 przekładni planetarnych. Jego rolą jest sumowanie momentów obrotowych silników. Ma długość 18000mm. Silnik spalinowy pracuje tylko w optymalnym zakresie prędkości obrotowych, co pozytywnie wpływa na zużycie paliwa. Zmniejszona jest również emisja zanieczyszczeń, w szczególności tlenków azotu. Nadwyżka mocy silnika doładowuje baterie podczas jazdy. Baterię akumulatorów NiMH (Nickel Metal Hydride) umieszczono na dachu w sekcji B. Ma ona wymiary 2183x1116x283mm i masę 437 kg.miejsc siedzących 44+3 miejsc ogółem ok. 150.Testowy egzemplarz miał pojawić się w Warszawie już w czerwcu 2008. W praktyce hybryda przyjechała do stolicy dopiero we wrześniu, przy okazji prezentacji świeżo dostarczonych Urbino 18.

Tekst wzięty ze strony link więcej info znajduje się tutaj  

Mariusz Gora