14 marca 2011 roku w teatrze „Plama” wystawione zostało połączenie dwóch humorystycznych jednoaktówek Antoniego Czechowa pt. „Oświadczyny” i „Niedźwiedź”.

Dwie różne, ponadczasowe ze względu na temat, historie miłosne rosyjskiego dramatopisarza i nowelisty w reżyserii pana Marka Branda okazały się być nieskomplikowanymi i prostymi w treści przedstawieniami. W obsadzie zobaczyć można było aktorów z Teatru Wybrzeże, Teatru Zielony Wiatrak oraz Teatru Miniatura.

Bohaterem pierwszej części spektaklu jest Iwan Wasilewicz Łomow , który przybywa do domu Stiepana Stiepanowicza prosić o rękę jego córki. Po uzyskaniu zgody ojca, chce oświadczyć się Natalii, która przywołana przez ojca słowami „kupiec przyszedł po towar” nie ma pojęcia o zamiarach Iwana. W trakcie rozmowy wywiązuje się między nimi spór o „wołowe łączki” oraz o psy Natalii i Łomowa . Kłótnia zdaje się nie mieć końca.

Po kwadransie antraktu na scenie odegrana zostaje kolejna jednoaktówka, w której ukazuje się postać tytułowego „niedźwiedzia”, człowieka, nad którym widnieje perspektywa niezapłaconych rachunków. Przyjeżdża do posiadłości Heleny, aby odebrać należność zaciągniętą przez jej zmarłego kilka miesięcy temu męża. Spotyka się z odmową spłacenia długu, przeżywa rozterki, wygłasza monologi i częstuje widownie nalewkami. Sytuacja zmienia się, kiedy Helena żąda pojedynku na pistolety. Jej temperament zaczyna mu imponować i twierdzi, że aż żal zabijać taką kobietę.

Kameralna sala oraz dosyć skromna scenografia stworzona przez Branda pozwalała widzom brać bezpośredni udział w odgrywanych przez aktorów scenach. Widzowie mieli możliwość wypicia herbaty, a nawet czegoś „mocniejszego”, podanego bezpośrednio przez aktora podczas odgrywania jednej z scen.

Moim zdaniem był to bardzo dobry pomysł, widzowie mogli tworzyć część spektaklu i scenografii co w pewnym stopniu mogło rekompensować słaby widok z ostatnich rzędów, który był jedynym mankamentem „Teatru w blokowisku”.

Marta Komassa