FETA

XV edycja Fety już za nami. Kto był, niech się cieszy, a kogo nie było… to trudno.
Działo się sporo, jednak organizacja całego festiwalu wyjechała chyba na wakacje, przez co trafienie na miejsce, w którym działo się to, o co nam chodziło było trudne. Miejsce festiwalu było duże, ciągnęło się przez prawie całe dolne miasto i, chociaż forty i kanały tworzyły ciekawą scenerię, to wszystko było pozbawione jakichkolwiek znaków czy informacji. Jedyną pomocą były mapy rozdawane przez osoby mówiące dialektem hiszpańsko-włosko-niemiecko-migowym. Szkoda, że nie każdy ma świetną znajomość tego terenu i szkoda, że nie każdy potrafi tak wspaniale posługiwać się mapą. Motto tegorocznej fety powinno zatem brzmieć „szukajcie, a znajdziecie”. W jednym czasie trwały różne wydarzenia często położone na dwóch równoległych scenach, przez wszystkie dni festiwalu spektakle się powtarzały, dzięki czemu można było zobaczyć wszystko nie rezygnując z niczego, warunkiem było jednak uczestniczenie w Fecie każdego dnia.
Na szczęście, jeśli już udało się znaleźć na odpowiednim miejscu, szybko zapominało się o złości towarzyszącej podczas prób dotarcia do sceny i, chociaż według kalendarza fetowanie rozpoczynało się o 16:00, najwięcej i najciekawiej robiło się dopiero około 21. Wtedy pojawiało się najwięcej ludzi i, wtedy rozpoczynały się najbardziej widowiskowe przedstawienia. Najbardziej oczekiwanym i niecodziennym spektaklem był ten kończący Festiwal Teatrów Plenerowych i Ulicznych. „Water fools” przedstawił życie codzienne w niecodzienny sposób, bo na wodzie. Na kanale wodnym powstało miasto po którym poruszali się artyści, spektakl przyciągnął bardzo dużo osób, sam w sobie był niesamowitą grą światła, muzyki i sztucznych ogni które zakończyły nie tylko samo widowisko, ale i całą tegoroczną Fetę

Marta Komassa

-<]UWAGA - ZDJĘCIA POJAWIĄ SIĘ PO POŁUDNIU, PEWIEN FOTOGRAF ZAWINIŁ BRAKIEM KABLA [>-